در تلاشم شاعری باشم که به نوشتن عشق می‌ورزد؛ هنرمندی که هنر را زندگی می‌کند و کتابخوانی که لابه‌لای کتاب‌های عمیق به دنبال راهی برای بهتر زیستن است.
شرط اصلی عاقل بودن اندکی دیوانه بودن است. جت لانگ این جمله مثل یک آشنای قدیمی و یک دوستِ دوست داشتنی با من عجین است. یک جور غریبی به آن تعلق خاطر دارم. انگار که این جمله از کودکی تا به امروز هزاربار با هزار کلمه چینی و آرایش دیگر، به‌گونهRead more about شوریدگی لازمه ی موفقیت[…]
نوشتن را اصلا برای همین دوست دارم. برای نوشتن از نانوشته‌ها از وقتی یادم یاری می‌کند، سوال بزرگ ذهنم این بوده و هست که: مگر می‌شود دنیا با این عظمت و زیبایی و شکوهِ لایتناهی فقط برای خوار و خسب باشد و تقلای زیستن به جهت ِ دوام ِ این دو؟ اما بارها و بارهاRead more about نوشتن از نانوشته‌ها[…]
این چند روز با تمام پیچیدگی‌هایش گذشت. با تمام اشکهای از ته دل و لبخندهای تصنعی. با این وجود چیزی درون سینه‌ام حتی در تلخ‌ترین لحظه‌ها نجوا می‌کرد. گریه کن اما قوی باش. ناراحتی؟ چقدر خوب این یعنی هنوز قلبی درون سینه‌ات داری. یعنی احساساتی در رگهایت جریان دارد. یعنی هنوز آدمی! یعنی داری قوی‌ترRead more about گریه کن اما قوی باش[…]
دوستی : کشتی است که در هوای مساعد برای دو نفر جا دارد و در هوای طوفانی فقط برای یک نفر!امبروز بیرس این جمله تلخ مثل همه‌ی حقایق تلخ دیگر اکثر مواقع صادق است. اما شما از همین جمله تلخ می‌توانید بهترین درس زندگی تان را بیاموزید. تلخ‌کامی‌ها برخلاف اوضاع مساعد، آفریدهRead more about دوستی یا انزواطلبی؟ […]
به کجا پناهنده شوم، وقتی تنم حتی در وطنم بیگانه است. باید رهایی یابم. باید زره آهنین بپوشم و عزم خودم کنم. به خودم بدهکارم، علاقه را، تبسم را. به ناچار در مچاله‌ترین افکار ِ دسته چندم کپک زدم. زدودن این حجم از توهم صدها دفتر و قلم می‌فرساید و دلم هنوز بوی نا می‌دهد.Read more about بی‌وطن[…]
شعر مقوله ی پیچیده ای است. گاهی فکر می‌کنم، دنیا پیش ازین که شاعر باشم، چقدر پوچ و بی فایده بود. پیش از آنکه بتوانم دلیل آفرینشم را کشف کنم، پیش از آنکه درکی از این حجم بی پایان عاشقی داشته باشم، دنیا چقدر پست و فرومایه بود! در حیرتم از مردمی کهRead more about دنیای شاعرها[…]